SEITAN, wat is dat?

Zodra je vega (vegetarische) of vegan (veganistisch/plantaardig) gaat eten dan gaan veel mensen ervan uit dat je ook meteen het vlees wilt vervangen door iets wat er op lijkt. Nou, dat is bij ons niet zo. Wij genieten van de combinaties groenten en bonen. Toch heel af en toe proberen wij een stuk vleesvervanger. Ik heb bijvoorbeeld 2 keer “Biefstukc” gegeten van Vivera. De eerste keer vond ik het best wel oke en goed nagemaakt (zie vlog) de 2de keer dat ik het at heb ik het weggegooid. Gatver wat smerig! En misschien komt het omdat ik nu al bijna 2 jaar geen vlees en vis meer eet  en ook bijna nooit het vlees heb willen vervangen. Mijn mannen willen sinds we plantaardig eten helemaal geen vlees vervangers. “We kiezen ervoor om geen vlees te gaan eten dus waarom zouden we dan iets willen eten wat op vlees moet lijken?” Als we bijvoorbeeld een hamburger eten zeggen ze ook geen hamburger, maar een groenteburger. Ze willen dan ook een groenteschijf ipv iets wat op een hamburger moet lijken. "Noem het product naar iets wat erin zit". Ze hebben nog gelijk ook, het is geen vlees en dat wordt het gelukkig ook nooit! Dus ik snap best wel dat de vleesinudustie niet wil dat vleesvervangers een naam hebben wat lijkt op wat het moet voorstellen. Aan de andere kant.......hoe moet je de vleesvervangers dan noemen om onderscheid te maken van wat het voor moet stellen? Groeteburgers, sojaburgers, groenteworst, tarweschnitzel, noriburgers, seitan steak, sietanburgers, rodebietenfilet........ Waarom ook niet eigenlijk?

Af en toe kopen wij dus een groenteburger en omdat het een keer uitverkocht was heb ik iets wat op een schnitzel moet lijken meegenomen. En je gelooft het niet, het lijkt op die dingen waarvan men zegt dat er kip in zit verwerkt. Want toen wij omni’s waren vonden wij het ook al niet naar kip smaken door alles wat ze erdoor gemikt hebben. Dus deze plantaardige schnitzels kopen wij zo nu en dan als we er zin in hebben.

Waarom kopen jullie dan toch vleesvervangers als jullie geen vlees willen vervangen?

Nou......., toch nieuwsgierigheid en ik denk ook omdat wij omnivoren zijn geweest en gewend waren om een keer een hamburger te eten of een broodje shoarma of kipnuggets. Gewoon de bite van iets, een vulling ….. Het vlees in bijvoorbeeld Indische gerechten is vaak zo lekker gemaakt door de marinades en kruiden die gebruikt worden waarmee een baksteen nog lekker zou smaken. Tofu of tempéh wordt vaak gebruikt in de Indische keuken, maar voor mijn mannen geldt dat baksteen verhaal niet, want ze vinden tofu en tempéh totaal niet lekker.

Maar goed, mijn nieuwsgierigheid werd gewekt toen ik op YouTube zag hoe ze zelf vleesvervangers maakten met tarwegluten. Nee, geen tarwemeel, dat is totaal wat anders. Van tarwegluten maken ze seitan.

Wat is seitan?

Seitan is een vleesvervanger op basis van tarwe-eiwit. Seitan komt uit Japan waar het al honderden jaren op traditionele wijze wordt bereid. Seitan wordt gemaakt van tarwemeel en water. Door het deeg steeds uit te spoelen blijft het tarwe-eiwit, de gluten, achter. De glutenmassa wordt in water of bouillon gekookt tot een product met een sponzige structuur en een hartige smaak. Het eiwitgehalte van seitan bedraagt 20-25 procent. Omdat tarweglutenpoeder voor het grootste deel uit eiwitten bestaat, is het ook geschikt als ingrediënt voor koolhydraatarm brood en gebak. Bakkers gebruiken tarwegluten als broodverbetermiddel.

Seitan bevat voldoende ijzer, maar geen vitamine B12 en te weinig vitamine B1, en is daarmee geen voedingskundig volwaardige vleesvervanger. B12 moet je sowieso slikken als je vega of vegan eet en wat ik begrepen heb zijn de vitamines die ze in de vleesvervangers stoppen ook niet voldoende voor je ADH (algemene dagelijkse hoeveelheid).

Al een paar keer heb ik geprobeerd seitan te maken. Het is heel eenvoudig te doen, maar ik heb nog niet een smaak en structuur gevonden wat niet meteen in de vuilnisbak belandde. Nu kwam ik een recept tegen op YouTube wat ik gisteren heb uitgeprobeerd.

Wat vonden wij ervan?

"Je moet geen vlees verwachten, want de echte structuur is niet na te bootsen". Met die gedachte proefden wij de seitan. OMFG!!! Wat leek dit eng veel op iets van vlees. We konden er alle drie niet de vinger op leggen wat het dan precies was. Was het toch de structuur of de smaak of de combinatie?? De structuur zag eruit als stevig gehakt ofzo. Het had de smaak van spare-ribs met bbq saus. Dexter wilde het niet verder eten, ik griezelde na een paar happen en Gert heeft het uiteindelijk ook laten staan. Hoe dan?? De smaak was prima, maar toch te “vlezig”? Het leek een beetje op een wat taaie biefstuk ofzo….

Zou ik het nog een keer maken?

Niet exact dit recept, maar ik zou er mee gaan experimenteren dat het een zachtere structuur krijgt en niet zo'n sparerib-achtige smaak. Gewoon iets wat lekker is tussen een bolletje, pitabroodje, voor op brood of voor een Indisch gerecht om tofu of tempéh te vervangen. Maar mis jij wel een vleesachtig iets dan zou ik je dit recept zeker aanraden.